Ród Stark

Ród Stark z Winterfell

Herb	Szary wilkor biegnący po białym jak lód polu
Dewiza	Nadchodzi zima
Siedziba	Rozproszeni (poprzednio Winterfell)
Obecny lord	nieznany; Bran Stark (prawowity, ale uznany za zmarłego)
Region	Północ
Tytuł	Król Północy (Król Zimy) Lord Winterfell Namiestnik Północy
Dziedzic	Rickon Stark (prawowity, ale uznany za zmarłego)
Zwierzchnik	Ród Baratheon z Królewskiej Przystani; Ród Bolton (po śmierci Robba)
Odnogi rodu	Ród Greystark Ród Karstark
Rodowa broń	Lód (zniszczony)
Założyciel	Bran Budowniczy
Data założenia	Era Herosów

Ród Stark z Winterfell to jeden z wielkich rodów w Westeros. Starkowie władają na Północy od tysięcy lat, dawniej jako Królowie Północy, a od Podboju Aegona jako Namiestnicy Północy, którym zaprzysiężone są pozostałe, mniejsze rody północy. Ich starożytną siedzibą jest Winterfell.

Starkowie mają w herbie szarego wilkora, biegnącego przez białe jak lód pole. Ich dewiza brzmi: "Nadchodzi zima". Wielu członków tego rodu ma szczupłą budowę ciała, ciemnobrązowe włosy i szare oczy.

Kilka postaci należących do tego rodu, jest również postaciami "POV" w książkach.

Historia[edit | edit source]

Królowie Północy[edit | edit source]

Starkowie to starożytny ród wywodzący się od Brana Budowniczego - który żył w czasach Ery Herosów i według legend wzniósł Winterfell, a także Mur. Starkowie są potomkami Pierwszych Ludzi^[1] i wciąż kontynuują niektóre ich tradycje, a także wiarę w Starych Bogów lasu.

Od czasów wziesienia Muru przez Brana Budowniczego, Starkowie byli przyjaciółmi Nocnej Straży i wielu jej członków pochodziło z tego właśnie rodu. Nawet trzynasty Lord Dowódca Nocnej Straży, znany jako Nocny Król, podobno był Starkiem. Nie raz Starkowie pomagali pokonać ataki różnych Królów za Murem.

Ród ten władał Północą jako Królowie Zimy przez osiem tysięcy lat^[2].

Rządy Targaryenów[edit | edit source]

Ostatnim Królem Północy był Torrhen Stark, który przeszedł do historii jako "król który klęknął", po tym jak poddał się Aegonowi Zdobywcy pod koniec jego podboju Westeros. Od tamtej pory Starkowie władali Północą w imieniu królów zasiadających na Żelaznym Tronie jako Namiestnicy Północy.^[3]

W 129 AC, kiedy rozpoczął się Taniec Smoków, książę Jacaerys Velaryon wezwał lorda Cregana Starka do pomocy Czarnym. To przymierze nazwano Paktem Lodu i Ognia. Po wojnie Cregan Stark krótko obejmował stanowisko Namiestnika Króla na dworze króla Aegona III. Była to tzw. "Godzina Wilka".

Około roku 213 AC ród musiał zmierzyć się z trudną sprawą sukcesji. Kilku lordów Winterfell poległo w wojnach przeciwko Skagosom, królowi dzikich Raymunowi i innym zagrożeniom, w efekcie pozostawiając Berona Starka jako głowę rodu. On także powoli umierał ranny po bitwie z Dagonem Greyjoyem, ale jego żona i inne niedawno owdowiałe żony Starków walczyły pomiędzy sobą o to, kto ma przejąć władzę w Winterfell. Spośród dzieci było kilku potencjalnych dziedziców.

Rebelia Roberta[edit | edit source]

Lord Rickard Stark, głowa rodu Starków miał czwórkę dzieci: Brandona, Eddarda, Lyannę i Benjena. Swego najstarszego syna, a zarazem dziedzica, Brandona, zaręczył z córką lorda Riverrun - Catelyn. Zanim dochodzi do ślubu jego córka Lyanna znika w towarzystwie księcia Rhaegara. Okoliczności zniknięcia nie są jasne, jednak ród Starków uznaje to za porwanie. Zapalczywy Brandon rusza do Królewskiej Przystani żądając wyjaśnień i zostaje pojmany przez króla Aerysa II. Jego ojciec Rickard zostaje wezwany do stolicy i krótko później lord Stark i jego dziedzic giną. Szalony Król żąda, by Jon Arryn wysłał mu również głowę młodszego syna Eddarda Starka i jego przyjaciela Roberta. Lord Arryn nie wyraża zgody, w zamian za to podnosi chorągwie i rozpoczyna rebelię, zwaną później jako Rebelia Roberta.

Zaręczyny Rodu Tully z rodem Starków zostają podtrzymane, a w miejsce zmarłego Brandona na ślubnym kobiercu staje Eddard, który po nagłej śmierci ojca i brata niespodziewanie zostaje lordem Winterfell. Po ślubie Eddard wraca na wojnę, w której jest jednym z głównych dowódców. Po zdobyciu Królewskiej Przystani odczuwa niechęć do rodu Lannisterów, którzy dołączyli do wojny kiedy wygrana rebeliantów była pewna, a stolicę zdobyli podstępem. Co więcej w sali tronowej Czerwonej Twierdzy zastał Jaimego Lannistera, członka Gwardii Królewskiej, zasiadającego na Żelaznym Tronie, z zakrwawionym mieczem w dłoniach. U stóp tronu leżał martwy król Aerys. Jednak tym co najbardziej zbulwersowało Neda było brutalne zabójstwo księżniczki Ellii, żony Rhaegara oraz ich dzieci, Rhaenys i Aegona. Eddard uznał tę zbrodnię za plamę na honorze całej sprawy, za którą walczył. Na tym tle doszło do rozłamu pomiędzy Nedem a Robertem.

Eddard opuścił stolicę i wyruszył, by przełamać oblężenie Końca Burzy. Lord Mace Tyrell poddał się bez walki. Następnie Ned wyruszył w góry Dorne, by uwolnić swą siostrę Lyannę, która jak się okazało, przebywała w Wieży Radości. Eddard dotarł na miejsce wraz z sześcioma towarzyszami. Wieży strzegło trzech królewskich gwardzistów, w tym Arthur Dayne. W wyniku starcia pod wieżą zginęli wszyscy oprócz Eddarda i Howlanda Reed. Niestety, kiedy Ned wreszcie odnalazł Lyannę, okazało się, że jego siostra umiera. Przed śmiercią błagała, by Ned coś jej obiecał, jednak natura tej obietnicy nie została czytelnikowi wyjawiona.^[4]

Eddard wraca do Winterfell ze swym bękartem, Jonem. Do zamku przybywa również jego młoda żona z ich synem Robbem. Kości Rickarda, Brandona i Lyanny zostają złożone w rodzinnych kryptach.^[4] Kilka lat później Eddard ponownie opuszcza Winterfell, by pomóc zdusić rebelię Greyjoya na Żelaznych Wyspach, po czym zabiera jedynego ocalałego syna lorda Balona, Theona, jako zakładnika, na wychowanie do Winterfell.

Najmłodszy syn lorda Rickarda, Benjen, wstąpił do Nocnej Straży i z czasem został Pierwszym Zwiadowcą. Głową rodu przez lata był Eddard, władający Północą jako Namiestnik Północy.

Gra o Tron[edit | edit source]

Lord Eddard Stark, obecna głowa rodu, ma sześcioro dzieci: Robba, Sansę, Aryę, Brana, Rickona i Jona, który jest bękartem. Pewnego dnia jego dwaj najstarsi synowie, dziedzic Robb i bękart Jon, znajdują w śniegu martwą wilkorzycę i miot jej szczeniąt. Ojciec pozwala dzieciom zatrzymać wilkory, pod warunkiem, że każdy będzie opiekował się swoim. Szczeniąt jest dokładnie tyle ile dzieci: dwie samice dla córek i cztery samce dla synów, w tym jeden śnieżnobiały albinos dla bękarta noszącego zwyczajowe bękarcie nazwisko: Snow (ang. "śnieg").

Do Winterfell przybywa król Robert Baratheon, by zaproponować Eddardowi rolę Namiestnika Króla, w miejsce niedawno zmarłego Jona Arryna, a także zaręczyny księcia Joffreya z Sansą. Eddard zgadza się tylko dlatego, że jego żona Catelyn otrzymuje sekretną wiadomość od swojej siostry, Lysy, twierdzącej iż jej mąż, lord Jon Arryn, został otruty przez Ród Lannisterów.

W tym czasie syn Eddarda, Bran, który wspina się na wieżę w opuszczonej części zamku, nakrywa królową Cersei zdradzającą króla z jej własnym bliźniaczym bratem Jaimem. Zostaje wypchnięty z okna i spada z dużej wysokości. Nie umiera, ale zapada w śpiączkę, szanse jego przeżycia są niewielkie, wiadomo również, że nigdy nie będzie chodzić. Bran leży nieprzytomny, prześladowany wizjami Trójokiej Wrony.

Eddard wyrusza do Królewskiej Przystani zabierając ze sobą córki, podczas gdy Catelyn zostaje w Winterfell z synami. Bękarci syn Eddarda, Jon Snow, jedzie na Mur, by wstąpić do Nocnej Straży. Bran nadal leży pogrążony w śpiączce, gdy do jego komnaty zakrada się Zbir, usiłujący go zabić. Życie chłopca i jego matki ratuje wilkor Lato. Atak na bezbronnego chłopca rodzi wiele pytań, tym bardziej, iż obszarpany zbir posiadał cenny sztylet z valyriańskiej stali. Catelyn postanawia wyruszyć potajemnie do stolicy, by poinformować męża o wydarzeniu.

Nad rzeką Trident dochodzi do konfliktu pomiędzy Aryą a księciem Joffrreyem, w wyniku którego chłopiec zostaje ugryziony przez Nymerię, wilkora Aryi. Wściekła królowa rozkazuje zabić bestię, a kiedy Nymerii nie można znaleźć, nakazuje zabić Damę, łagodnego wilkora Sansy. Eddard bierze to zadanie na siebie. Jego córki przestają się do siebie odzywać. Arya jest zła, że Sansa kłamała w obronie księcia. Sansa smutna i rozżalona, że zabito jej wilkora, pomimo iż księcia zaatakował wilkor jej siostry.

Po przybyciu do Królewskiej Przystani Eddard zostaje wezwany na spotkanie Małej Rady, po którym lord Petyr Baelish zaprowadza go do jednego ze swoich burdeli. Okazuje się, że ukrył tam żonę Neda, Catelyn. Ta wyjawia mężowi, że ktoś usiłował zabić ich syna Brana sztyletem z valyriańskiej stali. Lord Baelish zdradza, że sztylet należał do niego, ale przegrał go w zakładzie z Tyrionem Lannisterem.

W stolicy Ned rozpoczyna swą funkcję Namiestnika i dowiaduje się, że skarbiec królewski jest pusty a korona zadłużona jest na olbrzymie sumy. Na domiar złego król nakazuje wydać na cześć nowego namiestnika olbrzymi turniej. W tym czasie Catelyn wraca do Winterfell. Pech chce, że w Karczmie na Rozdrożu spotyka Tyriona Lannistera, który ją rozpoznaje. Cat zwraca się do obecnych w karczmie chorążych jej ojca, aby go pojmali w jej imieniu, po czym wyrusza z nim do Doliny Arrynów.

Eddard zaczyna prowadzić śledztwo w sprawie śmierci Jona Arryna i dowiaduje się, że ten przed śmiercią spędzał sporo czasu z lordem Stannisem Baratheonem i odwiedzał z nim królewskie bękarty. W międzyczasie dochodzi do starcia pomiędzy nim a królem. Namiestnik nie chce zgodzić się na wysłanie zabójców, żeby zgładzili córkę byłego króla, Daenerys Targaryen i jej nienarodzone dziecko. Eddard sprzeciwia się mordowaniu niewinnych, zwłaszcza kobiet i dzieci. W ramach protestu rezygnuje ze stanowiska Królewskiego Namiestnika i planuje jak najszybciej opuścić stolicę. Niestety tuż przed wyjazdem zostaje zaatakowany przez Jaimego Lannistera, który pragnie odwetu za pojmanie jego brata Tyriona przez Catelyn. W wyniku zajścia Eddard zostaje mocno ranny w nogę. Kiedy wraca do zdrowia król Robert odwiedza go, przeprasza i przywraca na stanowisko Namiestnika.

W międzyczasie w Winterfell Bran odzyskuje świadomość. Nie pamięta dlaczego spadł z wieży, ale wciąż nawiedzają go koszmary o trójokiej wronie i spadaniu. Na Murze Jon Snow przyzwyczaja się do życia w Nocnej Straży i powoli zaprzyjaźnia się z innymi rekrutami. Benjen Stark, brat Eddarda, zostaje uznany za zaginionego, kiedy nie wraca z wyprawy za Mur.

W wyniku swojego śledztwa Eddard odkrywa, iż dzieci króla Roberta nie są tak naprawdę jego. Cała trójka to potomstwo zrodzone z kazirodczego związku pomiędzy królową Cersei a jej bliźniaczym bratem.^[5] Eddard, nie chcąc dopuścić do rozlewu krwi niewinnych dzieci, nie powiadamia od razu króla. Udaje się w zamian za to do królowej, dając jej szansę ucieczki przed gniewem Roberta.^[6] Królowa nie zamierza uciekać, a ostrzeżenie Neda dało jej czas, by zaplanować śmierć króla i kupić lojalność Straży Miejskiej. Kiedy Robert leży na łożu śmierci Ned odrzuca propozycję lorda Renly'ego Baratheona, by pojmać królewskie dzieci, a tym samym "związać ręce" królowej Cersei. Eddard odrzuca również rady lorda Petyra Baelisha, by ukryć fakt kazirodczego pochodzenia dzieci, pozwolić Joffrey'owi wstąpić na tron i władać w jego imieniu jako Regent (jak zarządził król w swym testamencie). Eddard, w swym poczuciu sprawiedliwości, nie może pozwolić na to, by na tron wstąpił Joffrey, ponieważ okazuje się, że Robert nie pozostawił dzieci (oprócz swoich bękartów), a prawowitym dziedzicem Roberta jest jego młodszy brat Stannis.^[7] Lord Baelish obiecuje mu poparcie Straży Miejskiej, jednak zdradza go, kiedy Robert umiera. Cersei, przy pomocy Miejskiej Straży aresztuje Eddarda.^[8] Lord Winterfell zostaje ogłoszony zdrajcą i wtrącony do lochu, a Sansa zostaje zakładniczką królowej. Aryi udaje się uciec przy pomocy jej nauczyciela walki mieczem, Syrio Forela.

Robb zwołuje swoich zaprzysiężonych lordów i wyrusza na południe, by uwolnić ojca.^[9] Obowiązki lorda Winterfell przejmuje Bran.^[10] Catelyn zawiera pakt małżeński z lordem Walderem Freyem, by uzyskać przeprawę przez rzekę i wsparcie jego wojsk. Pakt dotyczy ślubu Robba z wybraną przez niego córką lorda Waldera. Eddard otrzymuje szansę zachowania życia swego i rodziny, wstąpienia do Nocnej Straży i zakończenia wojny, jeśli przyzna się publicznie do zdrady i uzna Joffreya za prawowitego króla. Godzi się dla dobra rodziny, jednak król Joffrey, ku zaskoczeniu i przerażeniu królowej, Varysa i Wielkiego Septona, rozkazuje dokonać natychmiastowej egzekucji Neda. Nie zważając na ich protesty królewski kat Ilyn Payne bezzwłocznie wykonuje rozkaz króla i ścina głowę Eddarda Starka, jego własnym mieczem - Lodem.^[11]

Zaprzysiężeni lordowie Robba ogłaszają go pierwszym od trzystu lat Królem Północy. Jego przyrodni brat, Jon Snow, rozważa dezercję i dołączenie do armii brata. Decyduje jednak (dzięki pomocy przyjaciół) nie łamać przysięgi. Zostaje członkiem wielkiej ekspedycji Nocnej Straży, by odnaleźć Benjena, dowiedzieć się dlaczego dzicy opuszczają swe wioski i jakie zagrożenie stanowią Inni.

Starcie Królów[edit | edit source]

Robb rusza do bitwy, by Tomasz Jedruszek. © Fantasy Flight Games

Robb wyrusza na zachód, by rozbić tworzącą się armię, pod dowództwem Stafforda Lannistera.^[12] Udaje mu się to w Bitwie pod Oxcross.^[13] Robb zdobywa kilka zamków, w tym Turnię, siedzibę rodu Westerling.^[14] Król Północy wygrywa wszystkie bitwy, w jakich bierze udział.

Robb wysyła również propozycje sojuszu, przez swoją matkę Catelyn do Renlyego Baratheona, a przez swego przyjaciela Theona Greyjoya na Żelazne Wyspy. Obie misje dyplomatyczne nie przynoszą rezultatu. Renly zostaje zamordowany przez Cień zanim może dojść do jakiegokolwiek przymierza, natomiast Theon wraz ze swą rodziną atakuje opuszczoną Północ.

Arya opuszcza Królewską Przystań jako chłopiec "Arry". Podróżuje na północ wraz z Yorenem i grupą rekrutów do Nocnej Straży. Arya zwróciła uwagę Yorena swoim emocjonalnym zachowaniem podczas egzekucji Eddarda Starka, poznał ją ponieważ widział ją wcześniej, kiedy poszedł odwiedzić lorda Winterfell. Niestety grupa zostaje zaatakowana, a Yoren i większość rekrutów ginie. Arya przeżywa, ale wkrótce zostaje pojmana i zabrana do Harrenhal. W tym czasie jest świadkiem wielu straszliwych rzeczy, ale pomimo tego, że wciąż jest dzieckiem, pozostaje silna. Tworzy swoją własną modlitwę - codziennie powtarza listę imion osób, których nienawidzi. Robi to po to, by żadnego z nich nie zapomnieć i móc ich kiedyś zabić. Podczas pobytu w Harrenhal jest służącą o imieniu "Łasica". Zabija kilka osób wykorzystując dług zaciągnięty przez Jaqena H'gar i uwalnia więźniów z Północy. Po zdobyciu Harrenhal przez lorda Roose'a Boltona, Arya zostaje jego podczaszym, staje się znana jako dziewczynka o imieniu "Nan". Nie ufa chorążemu swego ojca, a obecnie brata i nie wyjawia swojego prawdziwego imienia. Kiedy dowiaduje się, że lord Bolton zamierza opuścić Harrenhal zostawiając je na pastwę Vargo Hoata, Arya postanawia uciec. Kradnie mapę i sztylet Boltona, zabiera ze sobą przyjaciół, Gendryego i Gorącą Bułkę, morduje strażnika na bramie i wydostaje się na wolność.

Sansa pozostaje w Czerwonej Twierdzy jako zakładniczka królowej Cersei. Jest wciąż zaręczona z królem Joffreyem. Jest przez niego dręczona i poniżana. Król często rozkazuje rycerzom swojej Królewskiej Gwardii ją bić. Z opresji ratuje ją Tyrion Lannister, który jako jedyny potrafi jeszcze utemperować swego siostrzeńca. Sansa znajduje również nieoczekiwanego "sprzymierzeńca" w postaci Sandora Clegane, który odmawia bicia jej na rozkaz Joffreya i traktuje ją wyjątkowo delikatnie, pomimo iż wyśmiewa jej naiwność i jest szorstki w obyciu. Sandor ratuje Sansę podczas zamieszek w mieście. Sansa ratuje życie pijaka ser Dontosa, dzięki jej interwencji król nie zabija go, a robi z niego błazna. Później zaczyna się z nim spotykać w Bożym Gaju, gdzie planują ucieczkę.

Bran pozostaje w Winterfell i pełni obowiązki lorda. Kiedy jednak kasztelan zamku ser Rodrik Cassel wyrusza ze zbrojnymi do walki z Żelaznymi ludźmi, Winterfell zostaje podstępem zdobyte przez Theona. Wraz, ze swym bratem Rickonem i kilkoma przyjaciółmi pozoruje ucieczkę z zamku, podczas gdy tak naprawdę ukrywa się w Kryptach Winterfell. Theon, który nie chce wyjść na głupca tracąc tak cennych jeńców, zabija dwóch innych chłopców, oficjalnie głosząc iż zabił Brana i Rickona. Wkrótce ser Rodrik wraca odbić Winterfell, ale zostaje zdradzony i zaatakowany przez Ramsaya Snow, bękarta Roose'a Boltona. Następnie ludzie bękarta zabijają ludzi Theona, a Winterfell zostaje spalone. Kiedy zamek zostaje opuszczony bracia Stark opuszczają krypty. Bran udaje się na Północ w poszukiwaniu Trójokiej Wrony, podczas gdy Rickon zostaje zabrany przez Oshę w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia.

Los Benjen Stark pozostaje nieznany. Jon Snow dołącza do Qhorina Półrękiego w misji zwiadowczej. W drodze powrotnej zostają schwytani przez dzikich. Jon Snow na rozkaz Qhorina dołącza do dzikich jako szpieg, ale aby zdobyć ich zaufanie jest zmuszony zabić Qhorina.

Nawałnica Mieczy[edit | edit source]

Martwy Robb z głową wilkora, by Zippo514 ©

Wieść o śmierci Brana i Rickona doprowadziła do brzemiennych w skutki decyzji. Catelyn Stark wypuściła na wolność Jaimego Lannistera, by odzyskać pozostałe przy życiu córki. Robb Stark pogrążony w żałobie znajduje zapomnienie w ramionach Jeyne Westerling odbierając jej dziewictwo. Chcąc uratować honor dziewczyny żeni się z nią następnego dnia, łamiąc jednocześnie pakt małżeński zawarty z lordem Walderem Freyem.

Potrzebując poparcia Frey'ów, Robb proponuje nowy pakt małżeński, tym razem swego wuja, Edmure'a, lorda Riverrun. Lord Walder Frey zgadza się, pod warunkiem, że Robb udzieli oficjalnych przeprosin, a Edmure poślubi natychmiast Roslin Frey, nie czekając na zakończenie wojny.^[15] Robb zostawia w Riverrun swą młodą żonę i wyrusza wraz z wujem i matką do Bliźniaków. Zabiera również całą armię, żeby natychmiast po ślubie ruszyć z nowymi siłami odzyskać Północ. Po drodze, obawiając się, że w razie jego śmierci Winterfell przypadnie Lannisterom (ślub Sansy z Tyrionem Lannisterem), dyskutuje kwestię sukcesji ze swoją matką, ku jej niezadowoleniu oznajmiając, iż zamierza legitymizować swego przyrodniego brata, tak by to on został jego dziedzicem. Później przedstawia dokument wyznaczający następcę do podpisu kilku świadkom.^[15] (Wnioskując z wcześniejszej rozmowy Robba z Catelyn, można uznać iż dokument ten faktycznie ustanawia Jona Snow dziedzicem rodu Stark. Nie jest to jednak stuprocentowo potwierdzone. Nie wiadomo również co stało się z dokumentem).

Robb dociera do Bliźniaków i składa przeprosiny za złamaną przysięgę. W trakcie uczty weselnej Frey'owie łamią prawo gościnności, wyrzynając gości. Robb ginie z ręki własnego zaprzysiężonego lorda, zdrajcy Roose'a Boltona. Oszalała z rozpaczy Catelyn podrzyna gardło Dzwoneczka, ograniczonego umysłowo wnuka lorda Frey'a i rozdziera skórę swojej twarzy paznokciami. Chwilę później zostaje zamordowana.^[16] Ciało Robba zostaje zbezczeszczone - do jego bezgłowego ciała zostaje doszyta głowa jego wilkora.^[17] Catelyn jest martwa przez cały dzień i noc^[18] kiedy Freyowie wrzucają jej nagie ciało do rzeki, nabijając się ze zwyczajów pogrzebowych Riverrun.^[17] Trzy dni po jej śmierci^[19], jej ciało zostaje wyciągnięte z rzeki przez Nymerię, wilkora jej córki Aryi. Nymeria ucieka słysząc nadchodzących ludzi.^[20] Catelyn zostaje wskrzeszona przez lorda Berrica Dondarriona, który daje jej życie w zamian za swoje, poprzez ostatni pocałunek. Catelyn była jednak zbyt długo martwa i nie zostało w niej wiele ludzkich uczuć. Pali ją żądza zemsty za zdradę i śmierć. Zabija każdego Freya czy Lannistera jakiego napotka, a także tych, którzy z nimi współpracowali. Jej rany nie mogą się wyleczyć, a przez poderżnięte gardło nie może mówić. Staje się znana jako "Pani Kamienne Serce" i przejmuje dowództwo nad Bractwem bez Chorągwi.^[18]

Zaręczyny Sansy z Joffreyem zostają zerwane na rzecz Margaery Tyrell. Radość Sansy wzmacniają tajne plany Tyrell poślubienia jej Willasowi Tyrellowi. Naiwna Sansa zdradza tę informację ser Dontosowi, oznajmiając mu, że nie potrzebuje już jego pomocy w ucieczce. Littlefinger, który stoi za knowaniami Dontosa zanosi tę informację Tywinowi Lannisterowi, który udaremnia plany Tyrellów szybko żeniąc Sansę ze swym synem Tyrionem. Sansa pozostaje w małżeństwie dziewicą, ponieważ Tyrion nie chce jej do niczego zmuszać. Dalej spotyka się nocami z ser Dontosem, który obiecuje jej ucieczkę z zamku w dniu ślubu króla Joffreya z Margaery Tyrell. Podczas wesela król zostaje otruty, a Sansa w powstałym zamieszaniu opuszcza zamek w towarzystwie Dontosa. Wsiada na statek i dowiaduje się, że od początku za planami jej ucieczki stał lord Baelish. Razem udają się do Orlego Gniazda, gdzie Littlefinger żeni się z jej ciotką Lysą. Sansa jest poszukiwana w związku z zabójstwem króla, dlatego przybiera nazwisko "Alayne Stone" i udaje bękarcią córkę Littlefingera, farbując włosy na brązowo. Lysa pomaga ukryć córkę swej siostry i planuje w przyszłości wydać ją za swego chorowitego syna. Lysa, która przez całe życie kochała Petyra i była zazdrosna o uczucie, którym darzył on jej siostrę, jest świadkiem pocałunku swojego męża i siostrzenicy. Upija się, po czym pełna gniewu i zazdrości grozi Sansie wypchnięciem jej przez Księżycowe Drzwi. Na czas przychodzi Littlefinger, który uspokaja Lysę, a następnie zrzuca ją w przepaść.

Arya Stark rusza na północ, ale zostaje schwytana przez Bractwo bez Chorągwi, dowodzone przez lorda Berrica Dondarriona. Arya ujawnia swoją tożsamość, ponieważ poznaje Harwina, którego od dziecka znała w Winterfell. Bractwo postanawia oddać ją matce i bratu w zamian za okup. Po drodze porywa ją jednak Sandor Clegane, który sam zamierza zgarnąć okup. Zabiera Aryę do Bliźniaków, gdzie ma się odbyć ślub jej wuja z córką lorda Waldera Freya. Przybywają akurat kiedy Freyowie zaczynają zabijać ludzi Starków i są zmuszeni uciekać. Ogar rozważa odstawienie Aryi do jej ciotki Lysy w Dolinie Arrynów lub wuja Bryndena w Riverrun. Po drodze jednak zostają zaatakowani przez ludzi Gregora Clegane. Zabijają ich, ale Sandor zostaje ranny. Jest zbyt słaby, by kontynuować podróż, Arya zostawia go i dociera do pobliskiego portu. Dzięki małej żelaznej monecie, którą dostała w Harrenhal od Jaqena H'gar dostaje miejsce na statku płynącym do Braavos.

Pomysł upozorowania śmierci Brana i Rickona podsunął Theonowi bękart Boltona, Ramsay Snow. Dlatego jego ludzie wciąż szukają chłopców. Nie wiadomo dokąd Osha zabiera Rickona, ale Bran, wraz z Hodorem, Meerą i Jojenem wędrują bezdrożami w stronę Muru. W końcu docierają do Nocnego Fortu. Nie wiedzą jak przedostać się przez Mur, kiedy spotykają tam Sama Tarly, brata z Nocnej Straży i przyjaciela Jona Snow. Sam prowadzi ich do tajemnej bramy znajdującej się pod zamkiem i oddaje pod opiekę tajemniczemu Zimnorękiemu.

Jon Snow zdobywa zaufanie dzikich i zakochuje się w Ygritte, z którą łamie śluby czystości. Z grupą dzikich wspina się na Mur, żeby zaatakować Czarny Zamek z drugiej strony. Ucieka jednak, by ostrzec swoich braci, dzięki czemu mają czas przygotować się do obrony. W czasie ataku dzikich ginie Ygritte. Na Mur przybywa król Stannis Baratheon z odsieczą i proponuje Jonowi legitymizację na pełnoprawnego dziedzica Winterfell w zamian za pomoc w wojnie. Jon rozważa złamanie przysięgi, ale w międzyczasie, dzięki staraniom swego przyjaciela Sama, zostaje wybrany nowym Dowódcą Nocnej Straży.

Wraz ze śmiercią Robba Starka, w oczach świata ród Starków zostaje uznany za wymarły. Bran i Rickon są uznani za zmarłych, o Aryi słuch zaginął od czasu aresztowania Eddarda Starka i również jest uznana za zmarłą. Sansa uciekła i nikt nie potrafi jej odnaleźć, poza tym jest żoną Lannistera. Jon Snow jest bękartem, który dodatkowo związany jest przysięgą Nocnej Straży zakazującej posiadania ziem i tytułów. W roli Namiestników Północy zostali zastąpieni przez Boltonów.

Uczta dla Wron[edit | edit source]

Arya przybywa do Braavos i podejmuje szkolenie w Domu Czerni i Bieli, aby zostać Człowiekiem Bez Twarzy.

Sansa pozostaje w Dolinie Arrynów, gdzie przejmuje rolę matki wobec lorda Roberta, a także uczy się sztuki snucia intryg od Littlefingera. Ten zdradza jej, że zamierza ujawnić tożsamość Sansy, wydać ją za dziedzica lorda Roberta, Harrolda Hardynga i w ten sposób zdobyć armię, która odzyska Północ.

Taniec ze Smokami[edit | edit source]

Jon Snow buduje niepewny sojusz z dzikimi i doradza królowi Stannisowi jak walczyć z Boltonami i Greyjoyami. Dochodzą go wieści o ślubie Ramsay'a Snow z Aryą. Tak naprawdę jest to dawna przyjaciółka Sansy, Jeyne Poole, Jon jednak o tym nie wie. Wysyła potajemnie Mance'a Raydera, by ją uratować. Kiedy po porażce króla Stannisa Jon daje rozkazy odbicia Winterfell z rąk Ramsay'a budzi sprzeciw wielu czarnych braci, którzy uważają, że nie powinni bratać się z dzikimi ani mieszać się w sprawy królestwa. Grupa niezadowolonych braci przeprowadza zamach na Jona, który otrzymuje wiele pchnięć nożem. Nie jest jasne czy Jon przeżył zamach.

Arya kontynuuje naukę w Domu Czerni i Bieli i nieświadomie rozwija swoje umiejętności warga. Dotychczas wcielała się w swego wilkora, Nymerię, w swoich "wilczych snach" - podobnie jak Bran. Jednak część jej treningu polega na wyostrzeniu innych zmysłów niż wzrok, na którym człowiek najbardziej polega. Dzięki specjalnemu eliksirowi Arya ślepnie jednak dzięki temu odkrywa, że potrafi patrzeć oczyma zaprzyjaźnionego z nią kota. Nieświadomie wślizgnęła się w jego skórę, czyniąc go swoim zwierzęciem - tak jak robią to zmiennoskórzy dzikich.

Bran i jego grupa, pod przewodnictwem Zimnorękiego wędruje przez zimowe pustkowia w poszukiwaniu Trójokiej Wrony. Droga jest daleka i strasznie trudna, na pustkowiu nie ma nic do jedzenia. Nawet Lato nie jest w stanie nic upolować. W końcu łoś Zimnorękiego zdycha, dzięki temu jednak ludzie i wilkor mogą się pożywić. W końcu docierają do Jaskini Trójokiej Wrony, gdzie Bran rozpoczyna naukę u ostatniego zielonego jasnowidza.

Ród Stark pod koniec trzeciego stulecia[edit | edit source]

Znani członkowie rodu Stark w czasie wydarzeń opisanych w serii Pieśń Lodu i Ognia:

Eddard Stark - znany jako "Ned", drugi syn lorda Rickarda. Eddard włada Winterfell, a także Północą jako Namiestnik Północy, dopóki nie podejmuje funkcji Namiestnika Króla, która po kilku miesiącach kończy się jego egzekucją.
- Catelyn Tully - żona lorda Eddarda, matka piątki jego dzieci. Ginie podczas Krwawych Godów, ale zostaje wskrzeszona jako "Pani Kamienne Serce".
  - Robb Stark - dziedzic lorda Eddarda, znany jako "Młody Wilk". Po śmierci ojca zostaje lordem Winterfell, ale zostaje koronowany na pierwszego od trzystu lat Króla Północy. Ginie podczas Krwawych Godów.
    - Jeyne Westerling - wdowa po Robbie Starku.
  - Sansa Stark - starsza córka lorda Eddarda, żona Tyriona Lannistera. Ukrywa się w Dolinie Arrynów jako "Alayne Stone".
    - Tyrion Lannister - mąż Sansy.
  - Arya Stark - młodsza córka lorda Eddarda, oficjalnie uważana za żonę Ramsaya Boltona (Ramsay poślubił fałszywą Aryę). Naprawdę przebywa w Braavos szkoląc się na Człowieka Bez Twarzy.
  - Brandon Stark - zwany "Branem", po upadku z wieży zostaje kaleką i odkrywa, że jest wargiem. Oficjalnie uznany za zmarłego, przebywa jednak za Murem u Trójokiej Wrony.
  - Rickon Stark - najmłodszy syn Eddarda i Catelyn, oficjalnie uznany za zmarłego. Obecnie jednak ukrywa się z Oshą.
  - Jon Snow - bękart lorda Eddarda, który wychowywał się w Winterfell ze swoim przyrodnim rodzeństwem. Wstąpił do Nocnej Straży i został jej Lordem Dowódcą. Pchnięty wielokrotnie nożami przez własnych ludzi.
Benjen Stark - najmłodszy syn lorda Rickarda, należący do Nocnej Straży. Zostaje uznany za zaginionego, kiedy nie wraca z wyprawy za Mur.

Domownicy, służba

Theon Greyjoy - nazwany "Sprzedawczykiem". Wychowywał się w Winterfell z dziećmi lorda Eddarda, walczył u boku Robba w Wojnie Pięciu Królów, następnie zdradził Starków na rzecz własnej rodziny Greyjoyów i zdobył Winterfell. Oficjalnie uznany za zabójcę Brana i Rickona. Więziony i torturowany przez Ramsaya Boltona i przemianowany na "Fetora"
Brienne Tarth - zaprzysiężony miecz lady Catelyn. Wysłana z misją odnalezienia Sansy i Aryi. Kontynuuje misję nawet po śmierci Catelyn.
Walder Frey - zwany "Dużym Walderem. Wychowanek lady Catelyn, obecnie giermek Ramsaya Boltona.
Walder Frey - zwany "Małym Walderem. Wychowanek lady Catelyn, zginął w Winterfell
Maester Luwin - maester na zamku Winterfell. Ginie w wyniku odniesionych ran podczas upadku Wintefell.
Vayon Poole - zarządca Winterfell, zabity podczas aresztowania lorda Eddarda w Czerwonej Twierdzy
- Jeyne Poole - jego córka, najlepsza przyjaciółka Sansy. Zmuszona poślubić Ramsaya Boltona w przebraniu Aryi Stark. Ucieka z Winterfell przy pomocy Theona
Rodrik Cassel - zbrojmistrz i kasztelan Winterfell. Zabity przez Ramsaya Boltona podczas Bitwy pod Winterfell.
- Beth Cassel - jego córka, uwięziona w Dreadfort.
Jory Cassel - kapitan straży lorda Eddarda. Zabity przez ludzi Jaimego Lannistera.
- Alyn - strażnik, później członek Bractwa bez Chorągwi.
- Tomard - strażnik znany jako "Gruby Tom", zabity podczas aresztowania lorda Eddarda.
- Wyl - strażnik, zabity przez ludzi Jaimego Lannistera.
- Heward - strażnik, zabity przez ludzi Jaimego Lannistera.
- Desmond - strażnik, zabity podczas aresztowania lorda Eddarda.
- Cayn - strażnik, zabity podczas aresztowania lorda Eddarda.
- Porther - strażnik, zabity podczas aresztowania lorda Eddarda.
- Varly - strażnik, zabity podczas aresztowania lorda Eddarda.
Hallis Mollen - kapitan straży lorda Eddarda, po Jorym. Wysłany z kośćmi lorda Eddarda do Wintefell, los nieznany.
- Quent, Jacks i Shadd - strażnicy. Ich los nieznany, odkąd wysłano ich z kośćmi lorda Eddarda do Winterfell.
- Alebelly - strażnik, zabity podczas upadku Wintefell.
- Hayhead, Skittrick†, Wayn† - strażnicy. Los nieznany, prawdopodobnie zabici podczas upadku Wintefell.
- Poxy Tym - strażnik, zabity podczas upadku Wintefell.
Hullen - koniuszy zabity podczas aresztowania lorda Eddarda.
- Harwin - jego syn, strażnik, później członek Bractwa bez Chorągwi.
- Joseth - jego następca i koniuszy po Hullenie. Los nieznany, prawdopodobnie zabity podczas upadku Wintefell.
  - Bandy i Shyra - jego bliźniacze córki, uwięzione w Dreadfort.
Septa Mordane - opiekunka i nauczycielka córek lorda Eddarda, zabita podczas aresztowania lorda Eddarda.
Septon Chayle - opiekun septu i biblioteki w Winterfell. Złożony w ofierze Utopionemu Bogu po zdobyciu Winterfell przez Żelaznych ludzi.
Mikken - kowal w Winterfell, zabity po zdobyciu Winterfell przez Żelaznych ludzi.
Farlen - opiekun psiarni w Winterfell, zabity po zdobyciu Winterfell przez Theona Greyjoya.
- Palla - jego córka, uwięziona w Dreadfort.
Stara Niania - najstarsza służąca w Winterfell, bajarka. Uwięziona w Dreadfort lub nie żyje.
- Hodor - jej prawnuk, niedorozwinięty stajenny. Obecnie z Branem za Murem.
Gage - kucharz w Winterfell. Los nieznany, prawdopodobnie zabity podczas upadku Wintefell.
Osha - dzika kobieta, służąca jako kuchta. Obecnie ukrywa się z Rickonem.
Syrio Forel - nauczyciel Aryi, zabity podczas aresztowania lorda Eddarda.