Książę Aegon Targaryen – członek rodu Targaryen; drugie dziecko, najstarszy syn i dziedzic króla Aenysa I Targaryena i królowej Alyssy Velaryon. Był smoczym jeźdźcem, który po śmierci swojego ojca latał na jego smoku, Żywym Srebrze. Po uzurpowaniu tronu przez swojego stryja, stał się znany jako Aegon Nieukoronowany[1].
Wygląd i osobowość[]
Mając 15 lat Aegon był szczupły i przystojny, z każdym rokiem stawał się coraz wyższy. Wielu uważało, że był żywym obrazem swojego dziadka w tym wieku. Książę przykuwał uwagę wielu młodych dam, a sam też nie był obojętny na ich wdzięki. Aegon sprawnie posługiwał się lancą, mieczem i toporem[1].
Biografia[]
Wczesne życie[]
Aegon urodził się w 26 o.P., był drugim dzieckiem księcia Aenysa Targaryena i lady Alyssy Velaryon[3]. Aegon i jego młodszy brat, książę Viserys, byli ze swoim dziadem Aegonem I na Smoczej Skale w 37 o.P., kiedy Zdobywca zmarł w wyniku udaru podczas opowiadania wnukom historii o swoich podbojach[4].
W 41 o.P., podczas panowania swojego ojca Aenysa I, Aegon wciąż nie miał własnego smoka, choć często latał z siostrą na grzbiecie jej smoczycy Dreamfyre[1]. Król zdecydował, że nadszedł czas na ślub jego dziedzica, i zapowiedział, że książę ożeni się ze swoją siostrą, Rhaeną. Kazirodcze małżeństwo oburzyło wyznawców Siedmiu. Przed ślubem pod Septem Pamięci zebrali się liczni Synowie Wojownika, których obecność spowodowała nieprzybycie niektórych gości. Podczas uczty weselnej Aenys I oficjalnie mianował swojego najstarszego syna księciem Smoczej Skały, co spotkało się z oburzeniem królowej wdowy Visenyi, która w akcie protestu opuściła uroczystość i powróciła na Smoczą Skałę[5][1].
Chcąc odzyskać sympatię prostaczków, po ślubie król wysłał Aegona i Rhaenę na królewski objazd. Księżniczka zapytała, czy może zabrać ze sobą Dreamfyre, ale spotkała się z odmową ojca. Aenys obawiał się, że opinia publiczna mogłaby uznać nieposiadającego smoka Aegona za mało męskiego, kiedy zobaczyłaby go na koniu, podczas gdy jego siostra i żona miałaby dojeżdżać smoka. W całym dorzeczu para spotkała się z wrogim przyjęciem ze strony mieszkańców regionu. Wkrótce Wielki Septon nazwał Aenysa I „królem plugastwem”, twierdząc, że jako tyran i uzurpator nie ma on prawa władać Siedmioma Królestwami, co zapoczątkowało powstanie Wiary Wojującej[6][5][1].
Walka o tron[]
W 42 o.P. Aegon i Rhaena zostali oblężeni przez członków Wiary Wojującej pod Crakehall, a niedługo później ich ojciec zmarł na Smoczej Skale. Królowa wdowa Visenya sprowadziła swojego syna Maegora z wygnania w Essos, a on ogłosił się królem[5][7]. Kiedy Bracia Ubodzy, którzy oblegali Crakehall, wyruszyli do Królewskiej Przystani, Aegon i Rhaena uciekli do Casterly Rock, gdzie znaleźli się pod ochroną lorda Lymana Lannistera, nadużywającego prawa gościnności. W następnym roku urodziły się tam bliźniacze córki Aegona i Rhaeny, Aerea i Rhaella[5][7][1][3].
Po koronacji Maegora, Aegon został porzucony przez licznych ludzi, których uważał za swoich przyjaciół. Zwolennicy Maegora twierdzili otwarcie, że Aegon jest równie słaby, co jego ojciec, zwracając uwagę na fakt, że Aegon nie ma własnego smoka, podczas gdy król dosiada samego Baleriona. W 43 o.P., kiedy Maegor przebywał w Starym Mieście, Aegon i Rhaena dostali się do Królewskiej Przystani z garstką zwolenników w wozie zaprzężonym w muły, ukrywając się pod workami kukurydzy. Będąc w stolicy uzyskali pomoc od dworzan zmęczonych okrucieństwem Maegora. Książę i księżniczka wiedzieli, że nie mają na tyle sił, aby utrzymać w tym momencie Żelazny Tron, zamiast tego przybyli po smoki. Rhaena odzyskała Dreamfyre, a Aegon zdobył Żywe Srebro, smoka swojego ojca. Para opuściła miasto na grzbietach smoków i powróciła do krain zachodu, aby zacząć zbierać armię swoich zwolenników[1].
Aegon został już w 42 o.P. ogłoszony prawowitym królem przez swoją matkę Alyssę, ale w królestwie stał się znany jako „Aegon Nieukoronowany”[1]. W 43 o.P. Tyanna z Wieży ostrzegła Maegora, że Alyssa potajemnie kontaktuje się ze Starkami, Arrynami, Baratheonami i Lannisterami. Jednakże wielcy lordowie mieli oficjalnie poprzeć sprawę Aegona dopiero po jego zwycięstwie w bitwie. Tak więc Aegon nazwał swojego stryja tyranem oraz uzurpatorem[5][7] i poprowadził przez dorzecze liczącą 15 000 ludzi armię, którą dowodził z grzbietu Żywego Srebra[5]. Siły wierne Żelaznemu Tronowi maszerowały ku niemu z trzech stron. Zastęp Aegona były liczniejszy od każdego z oddziałów przeciwnika, ale młody i niedoświadczony dowódca nie chciał atakować i pokonać każdą armię z osobna. Podczas bitwy nad Okiem Boga Maegor na Balerionie zaatakował Aegona. Zdecydowanie większy i potężniejszy smok zabił Żywe Srebro i jego jeźdźca[5][7].
Przypisy
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 „Ogień i krew”, Synowie Smoka.
- ↑ o.P. – od Podboju Aegona.
- ↑ 3,0 3,1 „Świat lodu i ognia”, dodatek: Drzewo genealogiczne Targaryenów.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aegon I.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 „Synowie smoka”.
- ↑ „George R. R. Martin's A World of Ice and Fire”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aenys I.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Maegor I.